ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
محمد فارسی شیجانی(شواله) شاعر و ترانه سرای گیلانی در سال 1318 در روستای شیجان از توابع خمام به دنیا آمد
وی از نوگرایان شعر گیلکی و از پیشروان “هسه شعر” می باشد
کتابی از وی با عنوان نسیم نرم آواز در سال 75 به چاپ رسید
پائیز، پوراکوده توفنگ خالی ابرانا بترکانِه خو گورخانا بپاشانِه دوروشت سچمه وارانا
کو، خو تیج نیزه سر زرد آفتابا، فوزه. شب، پرا گیفتان دوبو، تام توم بزِه. ما، واگیراسته،
توفنگ گورّه گورّه جا گیلان جنگل کیتاب می دودمان شانه سر ورق ورق خوره.
صوبه سیفید چادر شوروم لا به لا مییان نسیم نم بیگیفته جارو گرده بی صدا خورا بوشوسته آفتاب ره هوا
غروب خو زردی جا بوشوسته اورزاموُ بجاران بجا جوکول خو بُو نسیما پیش کشی بدا
بهار نم نم اَیاز زواله شور شور عرق پائیز زرد روزان، شوروم می جان شورا رِه هندِنم کمه
زمستانه، می دست و پا بازم، گیلِکه بُو دیهه.